De oorzaken van huidlaesies met psoriatische plaques zijn niet volledig vastgesteld. De overgrote meerderheid van de artsen beschouwt genetische aanleg als een fundamentele factor in de ontwikkeling van pathologie. Psoriasis is een systemische, niet-infectieuze, chronische, terugkerende ziekte die voornamelijk de huid, nagels en gewrichten aantast.
De belangrijkste tekenen en oorzaken van psoriasis
Psoriatische ziekte wordt gekenmerkt door een verhoogde reproductie van epidermale cellen. Normaal gesproken vinden celdeling, rijping en dood plaats binnen 3-4 weken. Bij psoriasis duurt dit proces niet langer dan 5 dagen.
Uiterlijk manifesteert dit zich door de vorming op de huid van dichte gebieden van rode of roze kleur, bedekt met kleine witte schubben van dode cellen. Als ze voorzichtig worden weggeschraapt, komt er een dunne glanzende film (terminal) met een duidelijk zichtbaar netwerk van haarvaatjes tevoorschijn. Na een lichte wrijving verschijnen er druppeltjes bloed op.
Deze eigenschap wordt de "psoriatische triade" genoemd en is het belangrijkste verschil tussen psoriasis en andere huidziekten. Om de diagnose te bevestigen, wordt een histologisch onderzoek van huiddeeltjes uit de getroffen gebieden uitgevoerd.
De belangrijkste factoren die het ontstaan van psoriasis veroorzaken, zijn:
- Exogene (externe oorzaken). Deze omvatten verschillende verwondingen van de huid van fysieke of chemische aard.
- Endogene (interne oorzaken). Ze kunnen bestaan uit de aanwezigheid van ziekten van het immuunsysteem, endocriene systemen, HIV-infectie. Roken, alcohol, ongezonde voeding veroorzaken ook psoriatische huidlaesies.
- psychogeen. In de meeste gevallen verschijnen de eerste manifestaties van psoriasis na zenuwschokken of langdurige emotionele overbelasting.
Vaak zijn huiduitslag een gevolg van infectie- en ontstekingsziekten. Veel artsen schrijven dit toe aan een verzwakt immuunsysteem. Mensen met een genetische aanleg voor psoriasis wordt geadviseerd factoren te vermijden die psoriasis uitlokken.
Vormen van psoriatische ziekte
Deze of gene vorm van de ziekte hangt af van het type uitslag en de plaats van hun lokalisatie. Tijdens de zwangerschap kunnen psoriatische manifestaties als gevolg van veranderingen in de hormonale achtergrond verdwijnen of juist met meer kracht manifesteren.
psoriasis vulgaris
De meest voorkomende vorm van pathologie. De eerste tekenen zijn papulaire huiduitslag. Ze kunnen enkelvoudig zijn, gegroepeerd op verschillende delen of door het hele lichaam. Met de progressie van de ziekte nemen psoriatische plaques toe en gaan ze geleidelijk met elkaar over.
Afhankelijk van de vorm van huiduitslag, is gewone psoriasis verdeeld in:
- gestippeld (papels in de vorm van een punt ter grootte van een luciferkop);
- druppelvormig (langwerpige vlekken ter grootte van een speldenknop);
- muntvormig (ronde plaatjes ter grootte van een erwt).
Uitslag kan de vorm hebben van een boog, cirkel, spiraal, slinger. Soms lijken ze op de contouren van continenten op een geografische kaart. Als de ziekte op de hoofdhuid is gelokaliseerd, spreken ze over psoriasis van het seborroïsche type. Soms zijn de nek, neus, voorhoofd en borst aangetast. Diagnose is moeilijk vanwege de gelijkenis van de pathologie met seborroe.
Onderscheidende kenmerken zijn de duidelijkheid van de grenzen van de getroffen gebieden, de aanwezigheid van de "psoriatische triade", de zilverachtige kleur van de schubben. Vaak is er jeuk, het haar valt niet uit.
De clustering van plaques op de voeten en handen heeft de naam palmoplantaire psoriasis gegeven. Het wordt gekenmerkt door de vorming van gepolijste delen van de huid, die lijken op likdoorns. Nagelpsoriasis verandert van kleur, vorm en structuur. Ze worden losser, worden bedekt met kleine depressies en nemen de vorm aan van een vingerhoed.
Isolatie van exsudaat van papels veroorzaakt een branderig gevoel. De schubben plakken aan elkaar en vormen een korst die stevig aan de huid hecht. In dit geval praten ze over de exsudatieve vorm van psoriasis.
In ernstige gevallen wordt het gehele oppervlak van het lichaam aangetast. De huid wordt heet, krijgt een rode tint, zwelt op, er is ernstige jeuk, branderigheid en een trekkerig gevoel. Deze vorm van de ziekte wordt geclassificeerd als psoriatische erytrodermie.
Pustuleuze psoriasis
Het komt vrij zelden voor. Het ontwikkelt zich tegen de achtergrond van vulgair of verschijnt op een absoluut gezonde huid. In dit geval verschijnen eerst ontstoken gebieden, waarop zich gedurende de dag blaren vormen die snel in puisten veranderen. De inhoud is steriel en droogt bij uitlekken uit en vormt korstjes.
Er zijn verschillende soorten van de ziekte. Ze worden allemaal gekenmerkt door koude rillingen, koorts, koorts, soms diarree, braken. De aandoening verergert wanneer de puisten samenvloeien en grote delen van de huid bezetten. Als pustuleuze psoriasis optreedt tegen de achtergrond van psoriasis vulgaris, wordt geen fusie waargenomen.
Artropathische psoriasis
Het beïnvloedt de gewrichten, meestal kleine (kootjes van de vingers en tenen). Soms beïnvloedt het pathologische proces de wervelkolom. Deze vorm van psoriasis leidt vaak tot invaliditeit.
De eerste tekenen van de ziekte zijn pijn, verergerd door beweging, en zwelling in de gewrichten. Avondkoorts, verstoring van het maagdarmkanaal, verlies van eetlust zijn kenmerkend voor een verergering van de ziekte.
Na verloop van tijd is er misvorming van de gewrichten en verlies van mobiliteit. Pathologie kan zich onafhankelijk of parallel met huidmanifestaties van psoriasis vulgaris ontwikkelen.
Alle vormen van pathologie kunnen zich geleidelijk, over jaren of snel over meerdere dagen en zelfs uren ontwikkelen. Het behandelingsregime is afhankelijk van de vorm en mate van de ziekte en moet worden samengesteld door een gespecialiseerde dermatoloog.
Meestal worden externe middelen voorgeschreven in de vorm van zalven en gels en fysiotherapie. In sommige gevallen is medicamenteuze behandeling vereist. Zelfmedicatie kan leiden tot een verergering van de ziekte.